اختصاصی شاخص برتر؛
وقتی امارات از هیچ، آب می‌سازد/ درس بزرگ همسایه جنوبی برای ایرانِ تشنه
امارات متحده عربی، کشوری که در یکی از خشک‌ترین مناطق کره زمین واقع شده، پارادایم سنتی مقابله با کمبود آب را در هم شکسته و با یک استراتژی جامع و فناورانه، نه تنها بر این چالش ذاتی فائق آمده، بلکه آن را به موتوری برای نوآوری و امنیت پایدار بدل کرده است. این رویکرد، فراتر از چند پروژه پراکنده، یک اکوسیستم مدیریت منابع آب را به تصویر می‌کشد که در آن، هر قطره آب دارای یک چرخه حیات اقتصادی و استراتژیک است. این کشور با نگاهی بلندمدت، سرمایه‌گذاری‌های عظیمی را به سمت تبدیل چالش بقا به فرصتی برای توسعه هدایت کرده و مدلی قابل تامل برای سایر مناطق خشک جهان ارائه داده است.
ستون فقرات تامین آب امارات، صنعت عظیم و پیشرفته شیرین‌سازی آب دریاست. این کشور با فاصله گرفتن از فناوری‌های پرمصرف انرژی گذشته، اکنون بر روی تکنولوژی اسمز معکوس (RO) به عنوان یک انتخاب استراتژیک سرمایه‌گذاری می‌کند. پروژه‌های غول‌پیکری همچون نیروگاه الطویله در ابوظبی، که به زودی به بزرگترین مجتمع آب شیرین‌کن اسمز معکوس جهان بدل خواهد شد، نمادی از این تغییر رویکرد است. این سرمایه‌گذاری‌ها نه تنها آب شرب مورد نیاز کلان‌شهرها را تضمین می‌کنند، بلکه با کاهش هزینه‌های انرژی، پایداری اقتصادی این شریان حیاتی را نیز تقویت می‌نمایند و ریسک وابستگی به یک فناوری واحد را کاهش می‌دهند.
اقتصاد دایره‌ای آب و خلق منبعی جدید از دل مصرف
در دکترین مدیریتی امارات، فاضلاب یک پسماند نیست، بلکه یک منبع ارزشمند و قابل بازیابی تلقی می‌شود. این کشور با سرمایه‌گذاری در تأسیسات پیشرفته تصفیه، تقریباً صد درصد پساب تولیدی را به چرخه مصرف بازمی‌گرداند. این آب بازیافتی که از استاندارد بالایی برخوردار است، برای آبیاری صدها کیلومتر فضای سبز شهری، زمین‌های گلف و به ویژه در سیستم‌های خنک‌کننده منطقه‌ای که شریان حیات برج‌های سر به فلک کشیده هستند، استفاده می‌شود. این استراتژی هوشمندانه، فشار تقاضا را از روی منابع گران‌قیمت آب شیرین‌شده برداشته و یک مدل موفق از اقتصاد دایره‌ای را در مقیاس ملی به نمایش می‌گذارد.
ایجاد عمق استراتژیک در زیر شن‌های روان
تاب‌آوری در برابر شوک‌های احتمالی، یکی از ارکان اصلی استراتژی امنیت ملی امارات است. در همین راستا، این کشور بزرگترین پروژه ذخیره‌سازی آب شیرین‌شده در جهان را در دل بیابان لیوا به اجرا درآورده است. در این شاهکار مهندسی، مازاد آب تولیدی در فصول کم‌مصرف، به یک سفره آب زیرزمینی طبیعی تزریق می‌شود تا یک ذخیره‌گاه استراتژیک عظیم ایجاد گردد. این «بیمه‌نامه آبی» قادر است در مواقع بحرانی مانند اختلال در کار تأسیسات ساحلی، آب مورد نیاز میلیون‌ها نفر را برای ماه‌ها تامین کند و به این ترتیب، امنیت آبی کشور را از یک متغیر روزانه به یک ثابت استراتژیک و قابل اتکا تبدیل نماید.
سخن پایانی
مدل مدیریت آب امارات نشان می‌دهد که امنیت آبی در قرن بیست و یکم، بیش از آنکه یک مسئله صرفاً هیدرولوژیک باشد، یک چالش استراتژیک، اقتصادی و فناورانه است. رویکرد این کشور، مبتنی بر تنوع‌بخشی به سبد منابع آبی، از تولید صنعتی و مهندسی اقلیم گرفته تا بازیافت حداکثری و ایجاد ذخایر راهبردی، یک نقشه راه جامع برای تاب‌آوری اقتصادی است. امارات با تبدیل بیابان به آزمایشگاهی برای پیشرفته‌ترین فناوری‌های آبی جهان، نه تنها بر محدودیت‌های جغرافیایی خود غلبه کرده، بلکه در حال تبدیل شدن به یک هاب دانش و صادرات فناوری در این حوزه حیاتی است؛ درسی که نشان می‌دهد بزرگترین محدودیت‌ها می‌توانند خاستگاه بزرگترین نوآوری‌ها باشند.
